20 Mayıs 2013 Pazartesi

BİR SİGARA BIRAKMA HİKAYESİ


4-5 yıl sigarayı bırakmak için çeşitli yöntemleri araştırdım, hiçbirini benimseyemedim ya da danıştığım kuzenimin eşi (doktor) önermedi, kafamda bitirmeden hiçbir madde ve ilacın faydası olmayacağını hepsinin de
yan etkileri olduğunu
veya
para tuzağı olduğunu söyledi.
Sigara içmeyi hem çok seviyor ama bırakmam gerektiğini de biliyordum. 15 yaşımdan beri mitral kapak yetmezliği rahatsızlığım vardı. Henüz çok sıkıntı çekmiyordum belki ama sıkıntıların yaklaştığının farkındaydım.
Gece öksürüklerim hafiften başlamıştı.
Sabah yataktan kalktığımda ilk öne sigaramı yakar sonra banyoya giderdim.
İşe gitmek için hazırlanırken içmeye devam ederdim.
Hafta sonları ise sabah eğer bir programım yoksa yatakta keyif yapmayı çok sevdiğim için yataktan uzun süre ki bu 2-3 saati bulurdu bazen ve bu sürede hiç sigara içmezdim. Bunu keşfetmem uzun zaman aldı. Ama keşfedince nihayi sona geldim ve bir Cumartesi günü akşam yatarken son sigaramı içtim başka paket de almadım özellikle.
Pazar günü sabah saat sekize doğru uyandım yatak keyfim saat onbire kadar sürdü. Evdekilere hiçbir şeyden bahsetmedim. Hiç kimseyle bu konuyu konuşmak istemedim. Başarılı olup olmayacağımı da bilmiyordum.
Sigarayı düşünmemeye çalıştım. Zorlanıyordum.
Ellerim sürekli bir şeyler arıyordu.
İşteki masamda klavyemin sağında sigara paketim sol tarafında kül tablam olurdu. Evde televizyonun karşısına geçer koltuğumun sağında paket solunda kül tablası.
Sağ elim bilinçsizce sürekli sağ tarafa yönleniyor bir şeyler arıyor ama ne aradığına bilmeden dolanıyor. Ben ne arıyorum diye düşünürken bilinçsizce sigara paketini arıyordum.
Bazen de sol elimde bir şey varmış da onu bir yere koymam gerekiyormuş gibi dolanıyor bu kez de küllük aradığımı fark ediyordum. Bu o kadar sık oluyordu ki. Olmaz mı hiç, iki paket sigara bitiyor üçüncü pakete başlıyordum.
Ben sigara içerken elimden hiç bırakmadan sigaram bitene kadar elimde tutardım. Çünkü küllüğe bıraktığımda çok unutkan olduğum için yanan sigaramı unutur bir süre sonra tekrar yeni bir tane yakardım. Külünü silkeleyeceğim zaman bakardım küllükte zaten yanan sigaram var. Bu yüzden sürekli ellerim bir şeyler arıyordu.
Buna bir çözüm bulmam ve bu kez sigarayı kesin bırakmam gerekiyordu.
Daha önceleri ilk bıraktığımda iki yıl ikincisinde de atı ay dayanmıştım. Ama her iki bırakışımda hiç zorlanmamıştım. Bu kez hiç de kolay görünmüyordu. Artık çok fazla sıklıkla sigara içiyordum.
Hep söylerler ya çekirdek insanı oyalar diye işte sigaraya başlamak gibi hayatımda yaptığım hatalardan birine ikincisini de böyle yaptım.
Çekirdek.
Akşam yemeğinden sonra yapılacak işlerimi yaptıktan sonra televizyonun karşısına geçince yatana kadar 2-3 kase ay çekirdeği yiyordum.
Elimden bırakamıyordum. O da ben de bağımlılık yaptı yani sizin anlayacağınız.
Yağmurdan kaçarken doluya tutulmak gibi bir şeymiş meğer, bunu biraz acı öğrendim. Bunu da daha sonra yazarım.
Uzun süre markete gittiğimde sigaraların olduğu dolapların tarafına bakamadım.
“Ver şurdan uzun samsun” diyesim var diye.
En sonunda sigarayı bittttiiiii
Sigara içmeyi çok seviyordum, bırakmayı da çok istiyorum.
Hala canım çekiyor bazen. Hani devam etmeyeceğini bilsem bir iki fırt çekmek istiyorum. Ama yine dipsiz bir kuyuya düşmek istemiyorum.
Artık hepsi geçti. Umarım kendimi kandırmıyorumdur, geçmiştir.
Tam 5 yıl bitti.

3 Mayıs 2013 Cuma

UNUTULANLAR-1


Geriye dönüp baktığımda yaptığım bazı el işlerimi yayımlamayı unuttuğumu fark ettim. Unutulanlar ikiye ayrılıyorlar; fotoğrafı çekilmeyi beklerken unutulanlar, fotoğrafı çekilip yayımlanması unutulanlar. Aşağıdaki keçe çiçeğim her iki kategoriye giriyor desem yalan olmaz. Çünkü fotoğrafını bile bir yıl sonra çekmişim. Yayımlamaya gelince iki yıl beklemiş zavallım.


2011 yılında yapılmış ama fotoğrafları geçen yıl çekilmiş ve unutulmuş keçe yaka çiçeğim. Hatta bu çiçeğin adını bile hatırlamakta güçlük çektim. Glayöl müydü ne? Gerçekten bir hafıza sorunum var zaten. İğne ile sünger üzerinde dövme keçe işidir.


Hiç kullandım mı derseniz hayır, yaka çiçeği takma adetim yoktur. Kimselere de vermeye kıyamıyorum, çok el emeği isteyen bir şey olduğu için sanırım. Genelde elim durmaz veririm ama bazı yaptıklarımı kimselere veremem.

 
Canım her şeyi yapmak ister de bir buçuk yıldır her şeyden öyle soğudum ki. Elime hiçbir iş almak istemiyorum. Ufak tefek şeyler yaptım aslında, arada yayımlarım. Şu eskiden kalma unuttuklarımı bir bitireyim onlara da sıra gelir inşaaallah.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...